Licznik elektryczny służy do pomiaru energii elektrycznej zużytej w określonym czasie lub energii elektrycznej zużytej na obciążenie. Jest to urządzenie pomiarowe. Jednostką miary licznika energii elektrycznej jest kWh (czyli 1 stopień), dlatego jest on również nazywany licznikiem kWh lub energią elektryczną. Liczniki, liczniki energii elektrycznej, są szeroko stosowane w różnych dziedzinach życia społecznego.
Liczniki energii elektrycznej są podzielone na różne typy w zależności od różnych zastosowań, struktury, dokładności, właściwości źródła zasilania itp., Zwykle jesteśmy zwykłymi pojedynczymi licznikami energii elektrycznej.
Pojawienie się liczników elektrycznych ma ponad 100-letnią historię.
W 1881 roku wykonano licznik prądu stałego na zasadzie elektrolizy, który był rozliczany terminowo.
Wraz z wynalezieniem i zastosowaniem prądu przemiennego w 1885 roku narodziły się mierniki prądu przemiennego.
Pierwszy indukcyjny licznik elektryczny pojawił się w 1889 roku, ale był też bardzo duży, ważył 36,5 kg.
Od początku XX wieku, wraz z rozwojem technologii i przetwórstwa, objętość i waga liczników energii elektrycznej stale maleją.
W latach 60-tych wraz z rozwojem techniki elektronicznej wynaleziono cyfrowe liczniki energii elektrycznej.
Pod koniec XX wieku, wraz z budową inteligentnych sieci, funkcje liczników energii elektrycznej stawały się coraz potężniejsze, pojawiły się takie funkcje jak rozliczanie segmentów czasowych, przedpłata na karty energii elektrycznej, wykrywanie stanu pracy sieci elektroenergetycznej oraz inteligentne pojawiły się metry.
W 1879 roku w Szanghaju pojawiła się pierwsza chińska lampa elektryczna. W tamtym czasie była to opłata miesięczna. Później spopularyzowano elektryczność i używano liczników energii elektrycznej, ale sprowadzano je z zagranicy.
W 1966 roku w Szanghaju narodził się pierwszy domowy licznik energii elektrycznej w Szanghaju.
Po dziesięcioleciach rozwoju, wraz z budową inteligentnych sieci, inteligentne liczniki stopniowo wkroczyły do tysięcy gospodarstw domowych.
